Zarządza nim Ośrodek Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych Orzysz. Nieetatowa Komenda Poligonu pod polskim dowództwem, stanowiąca zalążek Dowództwa Poligonu Artyleryjskiego nr 3 powstała w 1946 roku w Orzyszu. Nazwa kilkakrotnie ulegała zmianie. Od 1970 do dnia dzisiejszego przyjęto nazwę- Ośrodek Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych Orzysz. W przeszłości poligon podlegał Warszawskiemu Okręgowi Wojskowemu (WOW) oraz Pomorskiemu Okręgowi Wojskowemu (POW). Dziś podlega Dowództwu Wojsk Lądowych (DWLąd.). Obecnie komenda poligonu znajduje się w Bemowie Piskim. Do 1945 roku poligon był miejscem ćwiczeń głównie artylerii natomiast w okresie powojennym intensywnie rozbudowywano jego infrastrukturę tak, aby nabrał on charakteru ogólnowojskowego. Na dzień dzisiejszy poligon posiada obiekty, w których można strzelać ze wszystkich rodzajów broni strzeleckiej, pancernej, artyleryjskiej, broni pokładowej samolotów, śmigłowców oraz przeprowadzać bombardowania. Oprócz obiektów typowo bojowych poligon ma silne zaplecze „bytowe”, duże możliwości logistyczne i szkoleniowe. Jest w stanie jednorazowo zakwaterować i wyżywić wszystkich ćwiczących bez konieczności urządzania obozowiska i uruchamiania kuchni polowych. Na terenie Ośrodka znajdują się m.in. bufet, łaźnia, blok szkoleniowy oraz klub garnizonowy. Park sprzętu technicznego znajdujący się na terenie poligonu jest w stanie pomieścić jednorazowo do 400 pojazdów. Poligon orzyski jest przeznaczony przede wszystkim do ćwiczeń pododdziałów wojsk własnych. Jest także miejscem ćwiczeń i przygotowań pododdziałów Wojska Polskiego biorących udział w misjach wojskowych poza granicami kraju. Na poligonie ćwiczą pododdziały różnych rodzajów wojsk z różnych miejsc stałej dyslokacji w kraju.
Komendanci poligonu
Poligon w liczbach
Powierzchnia całkowita poligonu: 16680 ha
Pole robocze: 6.500 ha
Długość poligonu: 20 km
Szerokość poligonu: 15 km
Poligon Orzysz jest także jedną z głównych ostoi lęgowych cietrzewia Tetrao tetrix w Polsce,
oraz jednym z ważniejszych w regionie miejsc gniazdowania zielonki Porzana parva. Na jego terenie w okresie jesiennych zlotowisk gromadzą się żurawie Grus grus, tworząc największe na Warmii i Mazurach skupiska liczące nawet do 3000 osobników. Charakterystycznym elementem poligonowego krajobrazu są rozległe, otwarte polany z piaszczyskami, obszarami trawiastymi i wrzosowiskami, częściowo zarastające samosiewami sosny i brzozy. Jedyną większą miejscowością w obszarze jest Bemowo Piskie, poza tym teren poligonu jest niezamieszkany i niedostępny dla ruchu turystycznego. Paradoksalnie- zamknięcie obszaru na potrzeby ćwiczeń wojskowych, wyłączenie go z ruchu cywilnego spowodowało zachowanie przyrody w mało zmienionej formie, przyczyniając się do ochrony cennych gatunków roślin i zwierząt. W granicach poligonu znajduje się również rezerwat przyrody „Jezioro Zdedy” (182,00 ha) i fragmenty obszarów chronionego krajobrazu Jezior Orzyskich, Pojezierza Ełckiego, Puszczy i Jezior Piskich oraz Wzgórz Dybowskich.
